happiness is a warm gun*

τη βρήκα!
είναι στα μάτια σου!
και σε κάθε όνειρο που κάνω
όταν κοιμάμαι στην αγκαλιά σου
και σε ακούω να ανασαίνεις.

Χριστούγεννα*

θυμάμαι τη μέρα που σε γνώρισα
και ας μη σε ξέρω
ακόμη και τώρα
μετά από δυο χρόνια- 


μ' αρέσουν τα Χριστούγεννα
-και τα δύο-
πολύ..

το τραγούδι,
η γιορτή,
-και τα δυο-
σε θυμίζουν..


και είναι και άλλοι λόγοι,
κάποιους δε τους ξέρω καν, 
που πάντα με κάνουν να χαμογελάω 



-κάθε απόπειρα μου,
να σε βρω
και
να σε μάθω,
ένα ακόμη ταξίδι..
μαγικό

infinite horizons*

κουραστικό να είσαι από γυαλί
και να φοβάσαι συνεχώς μη σπάσεις..

γι' αυτό γίνομαι άμμος ξανά..
να πετάω
να μη φοβάμαι
και να σε βρίσκω σε κάθε γη που σκορπάω..

_να κρυφτούμε μαζί

(συναρπαστικό να σηκώνεσαι,δε λέω.
προϋπόθεση:να πέσεις,όχι απλά να νιώθεις ότι θα πέσεις)

δεν έγινε τίποτα
άλλωστε είμαστε μαζί


λατρεύω τις νύχτες με κρύο να έρχεσαι
και να ζεσταίνουμε ο ένας τον άλλο. 
λατρεύω όλες τις νύχτες που έρχεσαι. 
και τις μέρες. 
λατρεύω και εσένα. 


τελικά καίει πιο γλυκά απ' όσο νόμιζα


βρήκα το ουράνιο τόξο προχθές
είναι πιο όμορφο απ ότι θυμόμουν

(μια μέρα θα σου μιλήσω για τα μπλε όνειρα πιο συγκεκριμένα
-όσο μπορώ-)

loss in action*

δε φοβάμαι σχεδόν καθόλου 
η καλύτερα,δε φοβάμαι περισσότερο από ότι εσύ
ή ακόμη καλύτερα,δε φοβάμαι παρά μόνο όταν φοβάσαι εσύ.

αδύναμη νιώθω.
ξέρεις,αυτό το πράγμα που
νομίζεις ότι από στιγμή σε στιγμή θα ακούσεις κάτι σαν 'γντουπ!'
και θα νιώσεις το παγωμένο του πατώματος σε όλο σου το σώμα

αυτό κυρίως

και το νιώθω συχνά

όνειρο 11

σε κάποια φάση βρέθηκα έξω από το σώμα μου
ακριβώς απέναντι μου
και
όσο πιο πολύ με κοιτούσα
τόσο περισσότερο σε έβλεπα

escapade #1*

υπάρχουν μερικά εγώ μου που έχουν μια περίεργη συνήθεια να τρέχουν όλο και πιο μπροστά.δεν ξέρω γιατί.ίσως φταίνε κάτι όνειρα. 
υπάρχουν και κάποια άλλα που έχουν την περίεργη συνήθεια να κοιτούν πίσω.δεν ξέρω γιατί.ίσως φταίνε κάτι άλλα όνειρα που μοιάζουν πιο πολύ με εφιάλτες. 

τα πρώτα τα αποφεύγω.όσο μπορώ.
τα δεύτερα τα αγνοώ.ή κάτι τέτοιο.



[εγώ είμαι μαζί σου,εδώ,και μονάχα αυτό με νοιάζει,μονάχα αυτό μου αρκεί]

a man of dangerous dreams*

τα μπλε μου όνειρα μου κρατάνε συντροφιά τις νύχτες
είναι πιο όμορφα από όλα τα υπόλοιπα γιατί έχουν το χρώμα σου
μυρίζουν θάλασσα,σκοτάδι και δροσιά και είναι γεμάτα σιωπηλές μελωδίες

τα μπλε μου όνειρα μου κρατάνε συντροφιά τις νύχτες και ζωντανεύουν κάθε φορά που ξυπνάω δίπλα σου

await rescue*

να μη μπορώ να σε βρω.
να μη ξέρω αν με ψάχνεις.

να προσπαθώ να σε ακούσω
να προσπαθείς να με δεις.

να μη ξέρω πού είσαι.
να μη ξέρω πού είμαι.

να ανησυχώ.
να πνίγω την ανησυχία μου.

να υπερβάλω.



μια ανάσα.βαριά.
μια δεύτερη.με δυσκολία.
η επόμενη ακόμη χειρότερη.




είναι κάτι στιγμές που νιώθω εγκλωβισμένη.

how to disappear completely*

ξέρω γιατί δεν με ακούς όταν ουρλιάζω.
είναι που γρυλίζεις πιο δυνατά.

όνειρο 17

(απ' όλα τ' αστέρια του ουρανού διαλέγω απόψε για συντροφιά εκείνο που λάμπει λιγότερο..είναι αυτό που σου μοιάζει περισσότερο..)


κλείνω τα μάτια μου και έπειτα τα ξανανοίγω. 
βρίσκομαι σε ένα σύννεφο. 
κρυώνω.εκτός από τα μάτια μου που καίνε.
πλησιάζω τα γόνατα στο στήθος μου.
στην πλάτη μου νιώθω την ανάσα σου να με ζεσταίνει.
αρχίζεις να πειράζεις τα μαλλιά μου,για να κοιμηθώ πιο εύκολα.
η ανάσα σου τώρα πιο ήρεμη.
κλείνω τα μάτια μου.τώρα μπορώ να κοιμηθώ.




(σήμερα ξύπνησα πάλι στο κρεβάτι μου)

i know you are but what am i*

...μου λείπεις
αυτό μόνο

thirty whacks*

υπάρχει ένα κάτι μέσα στο κεφάλι μου που νομίζω θα εκραγεί

μην αργείς τόσο γιατί ο εαυτός μου παίζει περίεργα παιχνίδια και 
δεν καταφέρνω να τον ξεγελάω πάντα και 
είναι που το κεφάλι μου βουίζει και 
δε καταλαβαίνω τι σημαίνουν οι λέξεις που στριφογυρνάνε εκεί μέσα και 
αυτό το εγώ μου μου είναι ξένο και 
μου τη σπάει να μην είσαι κοντά μου κάτι τέτοιες στιγμές και 
πάλι δε ξέρω τι να κάνω και 
ουρλιάζω μα δεν ακούς γιατί αν άκουγες θα είχες έρθει και 
δε θέλω να κοιμηθώ πάλι χωρίς εσένα και 
δεν είναι πως φοβάμαι, ή μπορεί και να είναι,
μα είναι και που χρειάζομαι εσένα όταν δεν αναγνωρίζω εμένα

όνειρο 69

άκουσα πως θα ρθεις
μια μέρα μωβ..
τότε που οι δρόμοι θα έχουν γεμίσει σκιές
και τα σύννεφα θα ξεσπούν βροχές
να ξεπλύνουν τη θύμηση σου
από κάθε γωνιά του μυαλού μου.
και εγώ λέει  
θα κοροϊδεύω τον ουρανό
που κάνει τα πάντα
για να σε διώξει από το μυαλό μου
και ποτέ δεν καταφέρνει τίποτα.
και μόλις σε δω
όλα θα είναι πάλι μπλε..

όνειρο 5

δεν ήμασταν τίποτα παραπάνω από δυο σκιές
χαμένες μέσα στο μπλε.
αν κοίταγες τη θάλασσα στο φως θα έβλεπες τι ένιωθα.
ήταν και ένα αστέρι που έσταζε
όλη τη λάμψη του πάνω μας.
εσύ με κράταγες σφιχτά
και εγώ άκουγα την καρδιά σου να χτυπάει

everything in it's right place*

άκου πως θα γίνει:
εγώ θα κλείσω την ανάσα μου μέσα σε ένα γυάλινο κουτί.
μετά θα σου τη δώσω
να την κρύψεις κάτω από το μαξιλάρι σου.
ύστερα θα ανασαίνεις εσύ για μένα.


το μόνο που φοβάμαι,
μην κλέψουν οι εφιάλτες σου το κουτί μου.

όνειρο 24

χθες το βράδυ
ονειρεύτηκα
πως ήμουν
ένα πούπουλο.
πετούσα ψηλά
και δε σκεφτόμουν
τίποτα.

..and then there was fog

αλήθεια!
τα είχα τακτοποιήσει
τα όνειρα δεξιά
η πραγματικότητα αριστερά
τα είχα ξεχωρίσει
αλλά μετά...
ναι, θυμήθηκα!
μετά ήρθε η ομίχλη
και δεν μπορούσα να δω
ήταν πολύ γκρι
-το φοβάμαι το γκρι-
φοβόμουν σου λέω!
εσύ έλειπες
δε σε κατηγορώ
όμως έλειπες
με ξέρεις όταν φοβάμαι
βάζω τα κλάματα
όμως οι εντολές ήταν ξεκάθαρες
"όχι άλλα δάκρυα,λυγμοί και θλίψη"
κι έτσι
απλά έκλεισα τα μάτια μου
και ευχήθηκα να έρθει ένας αέρας
δυνατός
να πάρει την ομίχλη μακριά
και ήρθε
και τα έκανε όλα άνω κάτω...
θα τα ξεμπερδέψω
ξανά
σου το υπόσχομαι.



άκουσα ένα τρίξιμο
κάτι σαν χαλασμένη καρδιά
νομίζω ήρθε από τη φαντασία μου
θα πάω να κοιτάξω.


λέω να κοιμηθώ
η νύχτα μου κάνει κακό..





..ή και όχι

metamorphosis two*

φοβόσουν
μην τυχόν σπάσει η σιωπή
και χαθεί το όνειρο...

...ώσπου άκουσες τη μελωδία της φωνής του
και μαγεύτηκες

emergency trap*

όσες σκέψεις δεν καταφέρω να κάνω λέξεις
εικόνες σε χαρτί θα τις φτιάξω
για να μπορέσω να σου πω
όσα δεν μπορείς να δεις στα μάτια μου

a slow dance*

φοβάμαι εμένα μακριά από εσένα..
φοβάμαι εσένα μακριά από εμάς..
μονάχα εμάς δε φοβάμαι.


πιάσε το χέρι μου..
σε εμπιστεύομαι
δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νόμιζες
δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νόμιζα
για το τώρα
και αυτό αρκεί
πιάσε το χέρι μου..
ναι,
έτσι θα πέφτουμε και οι δυο
έτσι μόνο θα σηκωνόμαστε και οι δυο
πιάσε το χέρι μου..
επίλεξε εσύ τι θα αξίζει
εγώ επιλέγω να αξίζει το εμάς
και η αγάπη μου για εσένα
πιάσε το χέρι μου..
και θα συνεχίσουμε να είμαστε ο,τι είμαστε

out to get you*

-υπάρχει κάτι στον αέρα, πάλι, τώρα, ξανά-


σε σκέφτομαι και ξέρω πως με ακούς


είσαι παντού και εγώ ζαλίζομαι...
γυρίζω να σε βρω μα λείπεις
-σωματικά μονάχα-
και τότε είναι που
κλείνω τα μάτια μου για να βρω τα δικά σου...
το ταξίδι μικρο
αφού είναι πάντα εκεί..
είσαι πάντα εκεί...


σου μιλάω και ξέρω πως μου απαντάς


μες στο σκοτάδι ακούω τη φωνή σου
μπλεγμένη σε τραγούδια
κεντημένα με λέξεις που θυμίζουν εσένα
και όλες τις στιγμές που μου έχεις χαρίσει..
στιγμές βουτηγμένες σε χρώματα και μελωδίες
που μονάχα εμείς ακούμε και βλέπουμε...


σε αγαπάω και ξέρω πως το νιώθεις


[ραντεβού στα αστέρια σε 86400 ανάσες περίπου]

catastrophe and the cure*

"καλά τα κατάφερες πάλι!
κάτσε και πλήρωνε τώρα τις βλακείες σου!
γιατί,ακόμη και αν δεν το βλέπεις, περί βλακείας πρόκειται"


..ανάσα, δάκρυ, πνιχτή κραυγή.


"δε μπορώ να σε καταλάβω ρε γαμώτο!
τόσα χρόνια προσπαθώ μα τίποτα..
υποτίθεται πως είσαι καλά!πολύ καλά!
όλα πάνε εξαιρετικά!
απόλαυσε το λίγο!"


..μια λεπτή στιγμή ηρεμίας.


"ούτε και αυτό το βράδυ θα σε αφήσω ήσυχη,μην ανησυχείς..
ίσως έτσι συνειδητοποιήσεις -πράγμα δύσκολο,προφανώς- πόσο χάλια μας κάνεις."



[απλά ήθελα να έρθεις..
πάλι δεν αντέχω τον εαυτό μου μακρια σου..τις σκέψεις μου..αυτή τη φωνή..
πάλι φοβάμαι..
σε χρειάζομαι...]

lose control*

μερικές φορές κάνω σα μικρο παιδί..

συγχώρησε με, ακόμη και αν το θεωρείς περιττό ή ανούσιο,
απλά δεν ξέρω συχνά πως να αντιδράσω..

ίσως φταίει που κοντά σου παγώνω
ίσως να είναι το μυαλό μου που θολώνει σαν μ' αγγίζεις
ή απλά η σκέψη σου- από μόνη της τόσο δυνατή, που μυαλό για λογικές αντιδράσεις;-

και ενώ θέλω, με κάθε τρόπο,να βρεθώ στην αγκαλιά σου
-τι χαζό;- απλά περιμένω να έρθεις εσύ
να με πάρεις από το χέρι
ακριβώς όπως ένα μικρο παιδί
και να με οδηγήσεις
με ένα τρόπο τόσο μοναδικό
στον μαγικό, πανέμορφο σου κόσμο!



[μπορεί, ακριβώς σαν ένα μικρό παιδί, να μην ξέρω πως να αντιδράω
όμως,πάλι σαν μικρο παιδί, έχω μάθει να σ'αγαπάω
απλά, αληθινά, απεριόριστα]

a thought in my head*

[ μ’ αρέσει όταν γελάς
μ’ αρέσει όταν με κάνεις να γελάω]


τα τραγούδια σου; μικρές πινελιές πανέμορφα, ηρεμία, παροδική σαν πεταλούδες!
μην σταματήσεις να έχεις κάτι που με κάνει να υπάρχω.. μα, τρέμω.. φοβάμαι να έρχεσαι τις νύχτες μες στη σιωπή σ’ αγγίζω γιατί έχεις κάτι από όνειρο, ίσως σπάσεις και θα σταματήσω να λάμπω.. θα μείνω μονός Χάθηκες?
σα να μίκρυνε αυτή η λάμψη -μην ουρλιάζεις, ο κόσμος, τα αστέρια τώρα που είσαι μακριά τρομάζουν ...


[ είσαι ακόμη εδώ? ]

seaside*

δεν αντέχει τη σιωπή μου
μα σιωπή είναι το μόνο που μπορώ να του προσφέρω



η θάλασσα είχε κάτι από χειμώνα σήμερα
-ξέρω, παράλογο, μπορεί να ήταν, μονάχα, ιδέα μου-
και ο ουρανός σκέτος πίνακας ζωγραφικής!
ήσουν δίπλα μου
όμως εγώ έλειπα
(άσχημο, για σένα, μάλλον)


δεν το έχω συνηθίσει να είμαι μακριά από... εκεί
γι' αυτό δε μπορώ να είμαι εδώ, γι'αυτο..λείπω...πάντα, σχεδον
καταλαβαίνεις..όχι;
όχι...

κρίμα, για μένα,για εσένα, για....


ίσως, κάποια μέρα,να καταφέρουμε να συναντηθούμε
να σταματήσω να λείπω
να σε αφήσω να πλησιάσεις -λίγο, έστω-
ίσως...[δύσκολο;μάλλον, για μένα, τουλάχιστον, νομίζω]

glittering blackness*

αν το όνειρο γίνει πραγματικότητα..
η αβεβαιότητα θα σε τσακίσει
οι τύψεις θα σε πληγώνουν

αν το όνειρο γίνει πραγματικότητα..
μια καρδία θα πονέσει για όσα δε μπόρεσε να έχει
μια δεύτερη θα θρηνήσει για όσα έχασε

μα...

αν το όνειρο γίνει πραγματικότητα..
ο μαγικός κόσμος θα ζωντανέψει ξανά!
τ' αστέρια θα σε οδηγήσουν στην είσοδο του και όλα όσα φαντάστηκες θα πάρουν μορφή
η μουσική,ο χορός, η ποίηση δε θα σε αφήσουν λεπτό
το χαμόγελο θα φωτίζει και πάλι το πρόσωπο σου και ο φόβος θα μοιάζει λιγότερο ισχυρός


αν το όνειρο γίνει πραγματικότητα ίσως καούμε και οι δυο απ' τη φωτιά του ίδιου του ονείρου..αλλά, τουλάχιστον, θα είμαστε μαζί



[φαντάζεσαι;]

our love or how we lost it*

και αν (κα)ποτε αγάπησες τη σκιά που λες πως τώρα αγαπάς και στέκεται μπροστά σου με το βλέμμα της πιο κενό και από τη θλίψη σου τότε είναι κρίμα..
γιατί οι σκιές δεν έχουν μάθει ν' αγαπούν..
(ή τουλάχιστον) όχι με τον τρόπο που εσύ γνωρίζεις..

for the damaged*

δε μπόρεσες ούτε συ να συνεχίσεις να ανασαίνεις τελικά..
ξέρω, είναι κρίμα..
όμως, στο τέλος, αυτό δε γίνεται πάντα; κάποιος πεθαίνει.

[συχνά όχι μονάχα ένας]

slide*

και καλά,
να κοροϊδεύω τον εαυτό μου αλλά..

πώς πήρε η μπάλα και εσένα;

inside my head*

κυνήγησα το γέλιο σου
κι ήταν αλλόκοτο το ταξίδι
σα σύννεφο από ζάχαρη
σε γυάλινο κουτί κλεισμένο
μαζί με ήχους, ξεχασμένους
από μιαν άλλη εποχή
τότε που ήσουνα παιδί
και κυνηγούσες με ένα τόξο τη ζωή.

~running~

[ ο χρόνος;
τρέχει.. φεύγει..
ο άνθρωπος;
τρέχει.. φεύγει..

μοιάζουν αυτοί οι δυο
δεν έχουν μάθει να περιμένουν ]

locked in a bar*

μια σκιά ήσουν παντα..άοσμη,άγευστη..σχεδόν ανύπαρκτη..χανόσουν μέσα σε νύχτες μεθυστικές και υπήρχες μονάχα με το φως..συνέχεια πέθαινες για να ξαναγεννηθείς και να συνεχίσεις την πορεία σου προς κάτι που ποτέ σου δεν κατάλαβες..
μια σκιά ήσουν πάντα..και έτσι μονάχα σκιές ερωτευώσουν..άπιαστες,απροσδιόρεστες..μα προπαντός κατάμαυρες..μα για σένα ιδιαίτερες..τόσο που πάντα τις κυνηγούσες..μέχρι να κουραστείς..ή απλά να απογοητευτείς..
μια τέτοια σκιά κυνηγάς για άλλη μια φορά..μα όσο και να τρέχεις δεν καταφέρνεις τίποτα..άλλοτε σε κατασπαράζει το μαύρο της,άλλοτε σκοντάφτεις σε ψεύτικες ελπίδες..και συνεχώς το ίδιο αποτέλεσμα..μόνη, μέσα σε ένα άδειο σκοτεινό δωμάτιο, να προσπαθείς μάταια να βρεις λίγο φως..ακριβώς όπως τώρα..

~hiding~

[να είσαι "σπάταλος" όσον αφορά τα συναισθήματα σου..
γιατί κάποια στιγμή ίσως συνειδητοποιήσεις πως είσαι μόνος τελικά.]