seaside*

δεν αντέχει τη σιωπή μου
μα σιωπή είναι το μόνο που μπορώ να του προσφέρω



η θάλασσα είχε κάτι από χειμώνα σήμερα
-ξέρω, παράλογο, μπορεί να ήταν, μονάχα, ιδέα μου-
και ο ουρανός σκέτος πίνακας ζωγραφικής!
ήσουν δίπλα μου
όμως εγώ έλειπα
(άσχημο, για σένα, μάλλον)


δεν το έχω συνηθίσει να είμαι μακριά από... εκεί
γι' αυτό δε μπορώ να είμαι εδώ, γι'αυτο..λείπω...πάντα, σχεδον
καταλαβαίνεις..όχι;
όχι...

κρίμα, για μένα,για εσένα, για....


ίσως, κάποια μέρα,να καταφέρουμε να συναντηθούμε
να σταματήσω να λείπω
να σε αφήσω να πλησιάσεις -λίγο, έστω-
ίσως...[δύσκολο;μάλλον, για μένα, τουλάχιστον, νομίζω]