Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

_μια ζωή στα χαμένα



τίποτα δε μένει όπως είναι.τίποτα δε μένει.εσύ δε μένεις.εσύ τίποτα.όλα στο τίποτα.
ζήτα μου να είμαι αυτό το άλλο αρκεί να είσαι και εσύ αυτό το άλλο.αρκεί να είσαι εσύ.μου αρκεί.
τίποτα δεν είναι όπως νομίζεις.δεν έχει σημασία τι νομίζεις.δεν έχεις σημασία.οι γνώμες σου τίποτα.
θες να φύγεις.
στα βήματα σου βλέπω την απουσία μου.γρήγορα και μικρά.γρήγορα και μακριά.γρήγορα όλα τώρα.γρήγορα βήματα, γρήγοροι χτύποι, γρήγορη ανάσα. γρήγορα περνάει η ζωή.
όσο περνάει και δε προσπερνάει όλα καλά.
καλά;έτσι λες εσύ.
πόση σημασία έχει το εγώ και το εσύ τώρα που εγώ και εσύ δεν είμαστε μαζί;εγώ και εσύ δεν είμαστε τίποτα τώρα και αυτό πονάει.και εγώ πονάω εδώ και εκεί και λίγο πιο πέρα.
εσύ πονάς;εσύ δεν πονάς.εσύ ποτέ δεν πονάς.εσύ ποτέ να μην πονέσεις.εσύ να είσαι εσύ και εσύ να είσαι μακριά γιατί αλλιώς δε θα είσαι εσύ.