Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

gettysburg*




έλα να χορέψουμε
να διώξουμε τη θλίψη μακριά 
και να κάνουμε τη νύχτα αυτή να κρατήσει για πάντα.













Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

all is violent, all is bright*



η ζωή μου απειλείται από τα τέρατα της πόλης.
με την ευρύτερη έννοια.





εικόνες που δεν ξεθωριάζουν
γεύσεις που δεν ξεπλένονται
σκέψεις με νύχια γαμψά που γρατζουνάνε το κεφάλι μου
και κόκκινο, πολύ κόκκινο 
στα μάτια μου.









υπάρχουν κάποια πράγματα που, πραγματικά, τα σιχαίνομαι..
όπως οι κατσαρίδες,
τα μουχλιασμένα ποτήρια,
οι μέρες με καύσωνα που δεν μπορώ να ανασάνω,
το κρεβάτι μου που τρίζει σαν σκουριασμένο σώμα,
τα διλήμματα,
η αίσθηση ότι είμαι εγκλωβισμένη,
ο κόμπος στο λαιμό μου που εμποδίζει τη φωνή μου,
η αυταπάτη ότι μπορώ να αγνοήσω αυτά που άθελα μου ανακαλύπτω,
ο φόβος ότι θα καταλήξω και εγώ σαν εκείνους...

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

maddening cloud*



φτιάχνω καραβάκια από χαρτί και τα αφήνω στο νερό.
τα βλέπω να βυθίζονται και σε σκέφτομαι.





καμιά φορά 
προσπαθώ να μείνω όσο πιο μακριά γίνεται 
ή καλύτερα 
αποφεύγω να σε πλησιάζω 
γιατί τότε συνειδητοποιώ την απόσταση 
που μας χωρίζει 
η οποία δε μετριέται σε χιλιόμετρα 
αλλά σε κρύες νύχτες, σε  "τι σημασία έχει αφού δε μπορείς να με αγγίξεις;" και σε
 "πρέπει να έρθεις"




Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

_να μιλάς όπως νιώθεις γιατί αλλιώς δε βγάζεις νόημα



μίλησε μου για τις νύχτες χωρίς χρώματα.
πάντα ήθελα να ξέρω πως ακούγεται.
έλα να χορέψουμε στον βυθό της θάλασσας.
θα είναι μπλε και θα είναι ωραία.
ζήσε μαζί μου.
θα σου δώσω την καρδιά μου να την κρατάς εσύ
αρκεί να είσαι κοντά για να είμαι σίγουρη ότι χτυπάει.







Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

chopperfuck*



θυμίζεις πράγματα ξεχασμένα.
αν είναι να με γυρίζεις πίσω γύρισε και τον παλιό μου εαυτό
που ξέρει πως να αντιδρά σε τέτοιες καταστάσεις.
αυτός ξέρει από σκοτάδια και άδεια δωμάτια
πως να τα γεμίζει
και ας είναι και με καπνό.









.μερικές φορές το κεφάλι μου γεμίζει μπουρμπουλήθρες




Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

_τα μου και σου που δεν μπορούν να είναι μας




πάντως
"κρίμα να μην είσαι εδώ"
εσύ και όσα σε ορίζουν,
εσύ και όλα τα σχετικά με εσένα.
"κρίμα να μην είσαι εδώ τέτοιες μέρες αν με βρουν".
γιατί 
τίποτα δεν έχει τόση πλάκα
όταν είσαι μόνος,
και μακριά από όσα αγαπάς
και από όλα όσα μας έκαναν μοναδικούς.




το χειρότερο είναι ότι πρέπει να προσέχω τον εαυτό μου..
και πραγματικά δεν είμαι καλή σε αυτό..