-υπάρχει κάτι στον αέρα, πάλι, τώρα, ξανά-
σε σκέφτομαι και ξέρω πως με ακούς
είσαι παντού και εγώ ζαλίζομαι...
γυρίζω να σε βρω μα λείπεις
-σωματικά μονάχα-
και τότε είναι που
κλείνω τα μάτια μου για να βρω τα δικά σου...
το ταξίδι μικρο
αφού είναι πάντα εκεί..
είσαι πάντα εκεί...
σου μιλάω και ξέρω πως μου απαντάς
μες στο σκοτάδι ακούω τη φωνή σου
μπλεγμένη σε τραγούδια
κεντημένα με λέξεις που θυμίζουν εσένα
και όλες τις στιγμές που μου έχεις χαρίσει..
στιγμές βουτηγμένες σε χρώματα και μελωδίες
που μονάχα εμείς ακούμε και βλέπουμε...
σε αγαπάω και ξέρω πως το νιώθεις
[ραντεβού στα αστέρια σε 86400 ανάσες περίπου]
"For millions of years mankind lived just like the animals
ΑπάντησηΔιαγραφήThen something happenend which unleashed the power of our imagination
We learned to talk" Stephen Hawking
inside, in a small time-ship