Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

out to get you*

-υπάρχει κάτι στον αέρα, πάλι, τώρα, ξανά-


σε σκέφτομαι και ξέρω πως με ακούς


είσαι παντού και εγώ ζαλίζομαι...
γυρίζω να σε βρω μα λείπεις
-σωματικά μονάχα-
και τότε είναι που
κλείνω τα μάτια μου για να βρω τα δικά σου...
το ταξίδι μικρο
αφού είναι πάντα εκεί..
είσαι πάντα εκεί...


σου μιλάω και ξέρω πως μου απαντάς


μες στο σκοτάδι ακούω τη φωνή σου
μπλεγμένη σε τραγούδια
κεντημένα με λέξεις που θυμίζουν εσένα
και όλες τις στιγμές που μου έχεις χαρίσει..
στιγμές βουτηγμένες σε χρώματα και μελωδίες
που μονάχα εμείς ακούμε και βλέπουμε...


σε αγαπάω και ξέρω πως το νιώθεις


[ραντεβού στα αστέρια σε 86400 ανάσες περίπου]

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

catastrophe and the cure*

"καλά τα κατάφερες πάλι!
κάτσε και πλήρωνε τώρα τις βλακείες σου!
γιατί,ακόμη και αν δεν το βλέπεις, περί βλακείας πρόκειται"


..ανάσα, δάκρυ, πνιχτή κραυγή.


"δε μπορώ να σε καταλάβω ρε γαμώτο!
τόσα χρόνια προσπαθώ μα τίποτα..
υποτίθεται πως είσαι καλά!πολύ καλά!
όλα πάνε εξαιρετικά!
απόλαυσε το λίγο!"


..μια λεπτή στιγμή ηρεμίας.


"ούτε και αυτό το βράδυ θα σε αφήσω ήσυχη,μην ανησυχείς..
ίσως έτσι συνειδητοποιήσεις -πράγμα δύσκολο,προφανώς- πόσο χάλια μας κάνεις."



[απλά ήθελα να έρθεις..
πάλι δεν αντέχω τον εαυτό μου μακρια σου..τις σκέψεις μου..αυτή τη φωνή..
πάλι φοβάμαι..
σε χρειάζομαι...]