catastrophe and the cure*

"καλά τα κατάφερες πάλι!
κάτσε και πλήρωνε τώρα τις βλακείες σου!
γιατί,ακόμη και αν δεν το βλέπεις, περί βλακείας πρόκειται"


..ανάσα, δάκρυ, πνιχτή κραυγή.


"δε μπορώ να σε καταλάβω ρε γαμώτο!
τόσα χρόνια προσπαθώ μα τίποτα..
υποτίθεται πως είσαι καλά!πολύ καλά!
όλα πάνε εξαιρετικά!
απόλαυσε το λίγο!"


..μια λεπτή στιγμή ηρεμίας.


"ούτε και αυτό το βράδυ θα σε αφήσω ήσυχη,μην ανησυχείς..
ίσως έτσι συνειδητοποιήσεις -πράγμα δύσκολο,προφανώς- πόσο χάλια μας κάνεις."



[απλά ήθελα να έρθεις..
πάλι δεν αντέχω τον εαυτό μου μακρια σου..τις σκέψεις μου..αυτή τη φωνή..
πάλι φοβάμαι..
σε χρειάζομαι...]