και να που τελικά επέστρεψε.
ούτε που κατάλαβα το πότε ήρθε.
μπήκε κρυφά, αθόρυβα.
μάλλον θα ήταν ξυπόλυτη.
της αρέσει να είναι ξυπόλυτη
και αθόρυβη
και να ξαφνιάζει τους πάντες.
και να που τα κατάφερε
και με ξάφνιασε.
ήρθε και έγινε τα μάτια μου
και τα χέρια και τα πόδια μου.
και έγινε εγώ
και έγινα αυτή.
κάπως έτσι βρέθηκα να τρέχω.
γιατί αυτή μονάχα αυτό ξέρει να κάνει.
να τρέχει και να φεύγει μακριά.
και να φοβάται.
και όταν πια απομακρύνθηκα
και είχα χάσει κάθε ευκαιρία
εξαφανίστηκε
με τον ίδιο απότομο τρόπο που είχε εμφανιστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου