χαζό παιδί*

είναι από εκείνες τις στιγμές που νιώθω μικρή

-πολύ πιο μικρή από ότι είμαι-

και χρειάζομαι μια αγκαλιά για να κρυφτώ

να αυτό.
όποτε νιώθω αυτό σκέφτομαι εσένα.
μονάχα εσένα μπορώ να σκεφτώ.
μονάχα στην αγκαλιά σου μου αρέσει να κρύβομαι
γιατί μόνο εκεί νιώθω ασφάλεια.
αυτό είναι που μου λείπει.
το να μπορώ να σκέφτομαι εσένα και την αγκαλιά σου
και τη στιγμή που θα σε συναντήσω
χωρίς να νιώθω ότι είναι κακό.

βλέπεις, ποτέ ως τώρα δε χρειάστηκε να κρατηθώ μακριά σου.
όποτε σε χρειαζόμουν φρόντιζα να σε ψάχνω
και δε σταματούσα μέχρι να σε βρω
ακόμα και όταν αυτό σήμαινε μια ακόμα μικρή καταστροφή.
όλα για όλα και όλα για πάντα.


πάντα...πόσο ψεύτικη λέξη;



όπως και να χει, τώρα όλα είναι αλλιώς.
απλά όχι τόσο αλλιώς όσο θα ήθελα.

_σήμερα με νίκησε ο άλλος μου εαυτός

και να που τελικά επέστρεψε.
ούτε που κατάλαβα το πότε ήρθε.
μπήκε κρυφά, αθόρυβα.
μάλλον θα ήταν ξυπόλυτη.
της αρέσει να είναι ξυπόλυτη
και αθόρυβη
και να ξαφνιάζει τους πάντες.
και να που τα κατάφερε
και με ξάφνιασε.
ήρθε και έγινε τα μάτια μου
και τα χέρια και τα πόδια μου.
και έγινε εγώ
και έγινα αυτή.
κάπως έτσι βρέθηκα να τρέχω.
γιατί αυτή μονάχα αυτό ξέρει να κάνει.
να τρέχει και να φεύγει μακριά.
και να φοβάται.
και όταν πια απομακρύνθηκα
και είχα χάσει κάθε ευκαιρία
εξαφανίστηκε
με τον ίδιο απότομο τρόπο που είχε εμφανιστεί.

μετάσταση*

όλα έχουν αλλάξει

κι ούτε που πρόλαβα να καταλάβω το γιατί.

δε σε ξέχασα.

απλά σε άφησα κάπου αλλού

αφου δεν είσαι εδώ.

κάποια στιγμή θα σου μιλήσω για το καινούριο μου εγώ.

ως τότε θα είμαστε δυο ξεχωριστοί άνθρωποι

σε δυο ξεχωριστούς κόσμους

που κάποια στιγμή θα ξανασυναντηθούν,