Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

_διχασμός,αδυναμία και κακές συνήθειες



Μου είχες πει θα περιμένεις όσο χρειαστεί
μα εγώ το παράκανα φαίνεται
και άργησα πολύ να φανώ.
Τώρα σ'ακούω να ουρλιάζεις από μέσα σου
όσο εσύ με βλέπεις να ραγίζω.
Όσο με κάνεις να ραγίζω.
Κρατάς στο δεξί χέρι κάτι σα μαχαίρι
-ή και χειρότερο-
και γρατζουνάς το δέρμα μου
βάφοντας με κόκκινο το δικό σου.
Το δικό μου κόκκινο.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου