Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

όνειρο 89


"όχι,όχι δεν ήμασταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο.. αφελείς..αυτό ήμασταν.. οι υπολογισμοί βγήκαν λάθος..οι νύχτες οι ατελείωτες κάτι σήμαιναν..και μεις αρνιόμασταν να το δούμε.. αφελείς,τόσο αφελείς.."



το σκοτάδι τώρα ήταν παντου.είχε γλιστρήσει από το παράθυρο του μικρού δωματίου χωρίς να το πάρει είδηση κανείς και τώρα περιφέρονταν ελεύθερο από πόλη σε πόλη.κάπως έτσι έφτασε και εκεί.


"αλλά και πάλι,δε θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει εμείς κατι..μονάχα να το έχουμε στο νου μας..αλλά και πάλι..όχι,όχι έπρεπε να το σκεφτούμε.."


η πόρτα άνοιξε,ο τελευταίος μπήκε μέσα,η πόρτα έκλεισε.



-νομίζω όλοι γνωρίζουμε τι έχει συμβεί.
παύση.
-δεν έχει νόημα να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο ή τους εαυτούς μας.το θέμα είναι τι συμβαίνει από εδώ και πέρα.
-αυτό δε μπορούμε να το ξέρουμε.
-ναι αλλά μπορούμε να υποθέσουμε.
-και τι κερδίζουμε;
-θα είμαστε προετοιμασμένοι.όχι όπως τώρα.
-όλοι ξέρουμε ποιο είναι το χειρότερο σενάριο.
-ανάλογα την οπτική γωνία.
-από κάθε οπτική γωνία το χειρότερο είναι το ίδιο.οι επιπτώσεις αποκλίνουν ελάχιστα.
-άρα πρέπει να υποθέσουμε και τι θα κάνουμε στην περίπτωση του χειρότερου σεναρίου.
-ακριβώς.
παύση.
-καμία πρόταση;
σιωπή.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου