_η διάφορα της στενοχώριας απ'το παράπονο δεν είναι και τόσο αμελητέα

εγώ προσπαθώ να μείνω αρτιμελής και όρθια και εσύ μου πετάς πέτρες σε σχήμα καρδιάς.



αυτή τη στιγμή θα σου έριχνα μια μπουνιά με μεγάλη ευχαρίστηση
αλλά,βλέπεις,απομακρύνθηκες ακόμη πιο πολύ.
και για να μην παρεξηγηθώ
πάλι
δεν παραπονιέμαι.

όνειρο 89

"όχι,όχι δεν ήμασταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο.. αφελείς..αυτό ήμασταν.. οι υπολογισμοί βγήκαν λάθος..οι νύχτες οι ατελείωτες κάτι σήμαιναν..και μεις αρνιόμασταν να το δούμε.. αφελείς,τόσο αφελείς.."


το σκοτάδι τώρα ήταν παντου.είχε γλιστρήσει από το παράθυρο του μικρού δωματίου χωρίς να το πάρει είδηση κανείς και τώρα περιφέρονταν ελεύθερο από πόλη σε πόλη.κάπως έτσι έφτασε και εκεί.


"αλλά και πάλι,δε θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει εμείς κατι..μονάχα να το έχουμε στο νου μας..αλλά και πάλι..όχι,όχι έπρεπε να το σκεφτούμε.."


η πόρτα άνοιξε,ο τελευταίος μπήκε μέσα,η πόρτα έκλεισε.



-νομίζω όλοι γνωρίζουμε τι έχει συμβεί.
παύση.
-δεν έχει νόημα να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο ή τους εαυτούς μας.το θέμα είναι τι συμβαίνει από εδώ και πέρα.
-αυτό δε μπορούμε να το ξέρουμε.
-ναι αλλά μπορούμε να υποθέσουμε.
-και τι κερδίζουμε;
-θα είμαστε προετοιμασμένοι.όχι όπως τώρα.
-όλοι ξέρουμε ποιο είναι το χειρότερο σενάριο.
-ανάλογα την οπτική γωνία.
-από κάθε οπτική γωνία το χειρότερο είναι το ίδιο.οι επιπτώσεις αποκλίνουν ελάχιστα.
-άρα πρέπει να υποθέσουμε και τι θα κάνουμε στην περίπτωση του χειρότερου σεναρίου.
-ακριβώς.
παύση.
-καμία πρόταση;
σιωπή.

high school lovers*

καμιά φορά ζηλεύω που
η δική σου καρδία χτυπάει τόσο δυνατά
ενώ
η δίκη μου ίσα που ακούγεται
λες και δεν υπάρχει.
μα που να την άκουγες τώρα.
σαν τρελή κάνει σου λέω!
τώρα
που δεν είναι κάνεις εδώ γύρω
και το μόνο που ακούγεται είναι
η μακρινή φωνή σου.

_δεν έχω κάτι

και αυτο ειναι το θέμα.