Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

2 a.m.*

έχω μια σκέψη και πρέπει να τη νικήσω αυτή τη φόρα.


ξεκινάει από το κεφάλι μου.
συνεχίζει προς το λαιμό μου
και αρχίζω να πνίγομαι.
τώρα κατευθύνεται προς καρδιά
ώσπου φτάνει
τη μολύνει
και μέσα απ'το αίμα μου εξαπλώνεται σε όλο το σώμα.






είναι παντού και η μόνη λύση τώρα πια είναι να βγω έξω από έμενα μέχρι να κρυφτεί μαζί με τις όμοιες της σε κάποιο κομμάτι του εαυτού μου.
συγκεντρώνομαι σε κάτι εκτός μου.








άλλη μια μάχη και πάλι εγώ εξουθενωμένη,να τρέμω ενώ το δέρμα μου καίγεται.

1 σχόλιο:

  1. δε μιλάει κανείς δεν απαντάει κανείς
    μόνο οι καρδιές μας ηχούν και τίποτα άλλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή