αδειάζω
ό,τι φως έχει περισσέψει στα τοιχώματα του εαυτού μου
και το αφήνω έκθετο μπροστά σου
να σε ζεστάνει.
ύστερα σε βλέπω να γίνεσαι ένα με αυτό,
να φωτίζεις τη ζωή μου.
μοναχά όταν φεύγεις
ξαναγεμίζω
αυτή τη φορά όχι μονάχα με φως
αλλά και με τη μαγεία σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου