ήρθε το "μπαμ", τo "ζντουπ", το "κρακ", το "γντουπ", η κραυγή, μια ρωγμή, ένας λυγμός, άλλος ένας, λίγα δάκρυα, πολλά νεύρα, πόνος, φόβος, πόνος, φόβος... ήρθες και εσύ σε κάποια φάση και τώρα δε ξέρω τι νιώθω -όχι για σένα,για σένα ξέρω- για όλα αυτά τα πριν και για μερικά μέτα που θα έρθουν -όχι αυτά που θα φέρεις- που θα με κάνουν να θέλω να έρθεις και ακόμη περισσότερο θα το έχω ανάγκη..
οι νύχτες είναι όλο και πιο κρύες,ομολογουμένως
όχι για πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφή...θες να το δούμε μαζί?