(έχει πλάκα όταν σκέφτομαι κάτι και σκέφτεσαι και εσύ το ίδιο αλλά δε ξέρεις ότι το σκέφτομαι και εγώ και μετά εσύ λες κάτι σχετικό με αυτό και εγώ απλά χαμογελάω)
ε,ξέρεις τι συμβαίνει τώρα;
εσύ μου λείπεις
και εγώ δε ξέρω τι να κάνω
και δε με παίρνει ο ύπνος
όπως τα περισσότερα βράδια
και το πρωί πάλι θα νυστάζω..
και δε θέλω να ρθει το πρωί
μονάχα εσύ θέλω να έρθεις..
αλλά μάλλον δε θα το κάνεις
-όχι απόψε-
και εγώ απλά θα προσπαθήσω να κοιμηθώ
και κάποια στιγμή θα τα καταφέρω
αλλά πάλι θα ξημερώσει γρήγορα
και θα πρέπει να σηκωθώ
και πάλι θα θέλω να έρθεις
αλλά πάλι θα πρέπει να περιμένω..
και οι ώρες θα περνάνε εκνευριστικά αργά
και τρομερά κουραστικά
αλλά ευτυχώς υπάρχει μουσική
και ευτυχώς μπορώ να σου μιλάω
και να ξέρω ότι με ακούς
έστω και λίγο
και ας είσαι μακρυά..
(πάλι ξέχασα να σου πω ότι είσαι πανέμορφος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου