Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

a man of dangerous dreams*

τα μπλε μου όνειρα μου κρατάνε συντροφιά τις νύχτες
είναι πιο όμορφα από όλα τα υπόλοιπα γιατί έχουν το χρώμα σου
μυρίζουν θάλασσα,σκοτάδι και δροσιά και είναι γεμάτα σιωπηλές μελωδίες

τα μπλε μου όνειρα μου κρατάνε συντροφιά τις νύχτες και ζωντανεύουν κάθε φορά που ξυπνάω δίπλα σου

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

await rescue*

να μη μπορώ να σε βρω.
να μη ξέρω αν με ψάχνεις.

να προσπαθώ να σε ακούσω
να προσπαθείς να με δεις.

να μη ξέρω πού είσαι.
να μη ξέρω πού είμαι.

να ανησυχώ.
να πνίγω την ανησυχία μου.

να υπερβάλω.



μια ανάσα.βαριά.
μια δεύτερη.με δυσκολία.
η επόμενη ακόμη χειρότερη.




είναι κάτι στιγμές που νιώθω εγκλωβισμένη.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

how to disappear completely*

ξέρω γιατί δεν με ακούς όταν ουρλιάζω.
είναι που γρυλίζεις πιο δυνατά.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

όνειρο 17

(απ' όλα τ' αστέρια του ουρανού διαλέγω απόψε για συντροφιά εκείνο που λάμπει λιγότερο..είναι αυτό που σου μοιάζει περισσότερο..)


κλείνω τα μάτια μου και έπειτα τα ξανανοίγω. 
βρίσκομαι σε ένα σύννεφο. 
κρυώνω.εκτός από τα μάτια μου που καίνε.
πλησιάζω τα γόνατα στο στήθος μου.
στην πλάτη μου νιώθω την ανάσα σου να με ζεσταίνει.
αρχίζεις να πειράζεις τα μαλλιά μου,για να κοιμηθώ πιο εύκολα.
η ανάσα σου τώρα πιο ήρεμη.
κλείνω τα μάτια μου.τώρα μπορώ να κοιμηθώ.




(σήμερα ξύπνησα πάλι στο κρεβάτι μου)

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

i know you are but what am i*

...μου λείπεις
αυτό μόνο

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

thirty whacks*

υπάρχει ένα κάτι μέσα στο κεφάλι μου που νομίζω θα εκραγεί

μην αργείς τόσο γιατί ο εαυτός μου παίζει περίεργα παιχνίδια και 
δεν καταφέρνω να τον ξεγελάω πάντα και 
είναι που το κεφάλι μου βουίζει και 
δε καταλαβαίνω τι σημαίνουν οι λέξεις που στριφογυρνάνε εκεί μέσα και 
αυτό το εγώ μου μου είναι ξένο και 
μου τη σπάει να μην είσαι κοντά μου κάτι τέτοιες στιγμές και 
πάλι δε ξέρω τι να κάνω και 
ουρλιάζω μα δεν ακούς γιατί αν άκουγες θα είχες έρθει και 
δε θέλω να κοιμηθώ πάλι χωρίς εσένα και 
δεν είναι πως φοβάμαι, ή μπορεί και να είναι,
μα είναι και που χρειάζομαι εσένα όταν δεν αναγνωρίζω εμένα

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

όνειρο 69

άκουσα πως θα ρθεις
μια μέρα μωβ..
τότε που οι δρόμοι θα έχουν γεμίσει σκιές
και τα σύννεφα θα ξεσπούν βροχές
να ξεπλύνουν τη θύμηση σου
από κάθε γωνιά του μυαλού μου.
και εγώ λέει  
θα κοροϊδεύω τον ουρανό
που κάνει τα πάντα
για να σε διώξει από το μυαλό μου
και ποτέ δεν καταφέρνει τίποτα.
και μόλις σε δω
όλα θα είναι πάλι μπλε..