Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

slow hands*


είσαι
χάδια ατελείωτα ταξίδια δαχτύλων
σε δέρμα απαλό καλυμμένο με ρούχα ζεστά
ή και χωρίς.
είσαι
το γάλα στον καφέ μου που ποτέ δεν έβαζα.
είσαι
επίμονα βλέμματα και μάτια γελαστά
ίσως τα πιο γελαστά που μπορώ να σκεφτώ.
είσαι
οι κατά λάθος συνειρμοί μου.
είσαι
τα κόκκινα φώτα στα σκοτεινά μαγαζιά που τυχαίνει να βρίσκομαι.
είσαι καμπύλες
και εγώ λατρεύω τις καμπύλες
αφού θυμίζουν θάλασσα
και εγώ λατρεύω να βουτάω στη θάλασσα
όπως άλλωστε και στο λαιμό σου
ή ανάμεσα στα χέρια σου.