Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

_η ψυχή μου αρρώστησε κι ύστερα πέθανε


βουτάω γυμνή στη μοναξιά μου
και νιώθω το είναι μου να παγώνει.
το αίμα προσπαθεί να δραπετεύσει
μα
το δέρμα αρνείται να διαχωριστεί
και
γεμίζω σημάδια μπλαβά.
τυλίγω τα χέρια μου γύρω από το σώμα μου
αφού άλλο σώμα δεν υπάρχει εδώ να με ζεστάνει.
καμία βελτίωση.

κλείνω τα μάτια
και αφήνομαι στο κρύο.




Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

_αυτόματα, γιατί δεν γίνεται αλλιώς

πρέπει κάτι να γράψω
πρέπει κάτι να κάψω
θα κάψω εμένα
θα κάψω τις σκέψεις που με καίνε
δεν έχω κι εσένα εδώ να με σκουντάς
όταν βλέπεις το βλέμμα μου το σκαλωμένο
να λες σταμάτα τις σκέψεις τις σκάρτες
ασ' τες, βρες άλλες
βρες εμένα
αν έμενα θα ήταν αλλιώς, ίσως
τα αντίο που δεν ειπώθηκαν
τα αντίο τα μισώ, δεν τα πιστεύω
ούτε τα δεθαμεξαναδεισποτέ πιστεύω
μισώ και τις αποστάσεις που μετριούνται σε παγωμένα δευτερόλεπτα
μισώ και αυτό το ένα το παρενθετικό
όταν δεν εμφανίζεται
μισό
μισό εγώ εδώ
μισό εγώ εκεί
κι εσύ εκεί
αλλά που θα σε βρω εγώ δεν ξέρω
ξερό
ξερό πρωινό
ξερό καλημέρα
ξερός λαιμός από το χθεσινό μεθύσι

αφυδατώθηκα.

αν δεν
και αν θα.
να μην όμως
γιατί θα τρομάξεις
ή εσύ ή εγώ
δεν θυμάμαι.