_είναι κάτι λέξεις που κάνουν το κεφάλι μου να τρίζει.και κάτι καταστάσεις.

υπάρχει ένα μπλε πραγματάκι που με κάνει να νιώθω ότι επικοινωνούμε τέτοιες ώρες που είμαι εγώ βορρά και εσύ πιο κάτω.υπάρχουν και κάτι άλλα μαύρα που με κάνουν να αναρωτιέμαι πραγματικά και δε καταλαβαίνω γιατί να μην επικοινωνούμε με τον αντίστροφο τρόπο.άλλα για κάποιο λόγο φοβάμαι να ρωτήσω.





ρε συ,δεν επρεπε να είναι έτσι τα πράγματα.
γενικότερα.ξέρεις.

_δεν έχεις ιδέα

-πως κάνεις έτσι;,δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου.
-σωστά,αυτό έχει ήδη έρθει.

_ξέρω,ξέρω.ανοησίες.

νύχτα μαύρη.χείλη μπλαβά,καρδιά χλωμή.
και τη μερα το ίδιο.το πρόβλημα δεν είναι χρονικό αλλά τοπικό.


μια,δυο,τρεις, (που θα παει κάτι θα)
τέσσερις,πέντε, (είσαι κακός και τρομακτικός)
έξι,εφτά (μερικές φόρες μετ.."σςςς!δεν είπαμε να σταματήσεις;")
και το τώρα.
ακούς;



εγώ θα γίνω πειρατής ή ζαχαροπλάστης.ή και τα δύο.

terra nova*

-εσένα όταν ήσουν μικρή δε σου έλεγαν ότι δεν κάνει να λες ψέμματα;
-εγώ δεν έκανα ό,τι μου έλεγαν.
-ε τότε σταμάτα να γκρινιάζεις.
-εσένα τώρα τι σε νοιάζει;δεν έβλαψα κανέναν.
-έβλαψες εσένα.
-και πάλι,τι σε νοίαζει;

_όλα μια ιδέα είναι

κάτι σαπίζει και εγώ το αγνοώ επιδεικτικά.
το αγνοώ αλλά δε σταματάω να το αισθάνομαι.


ξέρεις,δε καταφέρνω να απασχολώ το μυαλό μου για αρκετή ώρα και έτσι δε μπορώ να ξεφεύγω από τα πράγματα.
και το χρειάζομαι γιατί τώρα τα πράγματα είναι χειρότερα από γκρι.
απροσδιόριστες καταστάσεις.