eden*

σε σιχαίνομαι
σε σιχαίνομαι
σε σιχαίνομαι
που μπορείς να μου το κάνεις αυτό
που μπορείς
σε σιχαίνομαι
με σιχαίνομαι






και το θέμα είναι ότι εσύ είσαι αυτός που δε φταίει.



στην πραγματικότητα δε σιχαίνομαι εσένα.
τις υπερβολές μου.

_νομίζω βρήκα την κατάλληλη λέξη

εκτεθειμένη.
προς οτιδήποτε και οποιονδήποτε
και πολύ συγκεκριμένα.
συναίσθημα άσχημο
-που δεν αντέχεται-
και κάτι πολύ παραπάνω.
και δε μπορείς να εξαφανίστεις
ούτε βρίσκεις άλλον τρόπο να το αποφύγεις.
ή,ακόμη καλύτερα,να το σταματήσεις.
συνέπεια θα έλεγε κανείς
και ξέρεις πως θα είχε δίκιο.
συνέπεια πράξης σου,κι ας μη το γνώριζες εξ αρχής,
άρα πρέπει να το αντέξεις.
ή απλώς δε γίνεται αλλιώς.




μπορώ.απλά χρειάζομαι λίγο χρόνο κάθε φορά μέχρι να κοιτάξω τον καθρέφτη και να μου πω χαμογελώντας πως όλα είναι τέλεια.

crystalised*

δεν έχω τρομάξει ποτέ σε σιωπή.μόνο τότε που είχες αυτή την έκφραση στο πρόσωπο σου που δεν έχω ξαναδεί.και τότε που σε άκουσα να μου λες "σε μισαγαπώ".









είναι φορές που
νιώθω όπως νιώθεις όταν εγώ κυρώνω και εσύ δε μπορείς να με ζεστάνεις.
νομίζω αυτό φταίει όταν λέω ότι φοβάμαι πως δεν είμαι αρκετά καλή.
ή αντίστροφα.





ίσως πρέπει να σου μιλάω πιο συχνά τελικά γιατί μπορείς να με κάνεις να σκέφτομαι πιο λογικά ή απλώς λιγότερο τρομακτικά.