όνειρο 5

δεν ήμασταν τίποτα παραπάνω από δυο σκιές
χαμένες μέσα στο μπλε.
αν κοίταγες τη θάλασσα στο φως θα έβλεπες τι ένιωθα.
ήταν και ένα αστέρι που έσταζε
όλη τη λάμψη του πάνω μας.
εσύ με κράταγες σφιχτά
και εγώ άκουγα την καρδιά σου να χτυπάει

everything in it's right place*

άκου πως θα γίνει:
εγώ θα κλείσω την ανάσα μου μέσα σε ένα γυάλινο κουτί.
μετά θα σου τη δώσω
να την κρύψεις κάτω από το μαξιλάρι σου.
ύστερα θα ανασαίνεις εσύ για μένα.


το μόνο που φοβάμαι,
μην κλέψουν οι εφιάλτες σου το κουτί μου.

όνειρο 24

χθες το βράδυ
ονειρεύτηκα
πως ήμουν
ένα πούπουλο.
πετούσα ψηλά
και δε σκεφτόμουν
τίποτα.

..and then there was fog

αλήθεια!
τα είχα τακτοποιήσει
τα όνειρα δεξιά
η πραγματικότητα αριστερά
τα είχα ξεχωρίσει
αλλά μετά...
ναι, θυμήθηκα!
μετά ήρθε η ομίχλη
και δεν μπορούσα να δω
ήταν πολύ γκρι
-το φοβάμαι το γκρι-
φοβόμουν σου λέω!
εσύ έλειπες
δε σε κατηγορώ
όμως έλειπες
με ξέρεις όταν φοβάμαι
βάζω τα κλάματα
όμως οι εντολές ήταν ξεκάθαρες
"όχι άλλα δάκρυα,λυγμοί και θλίψη"
κι έτσι
απλά έκλεισα τα μάτια μου
και ευχήθηκα να έρθει ένας αέρας
δυνατός
να πάρει την ομίχλη μακριά
και ήρθε
και τα έκανε όλα άνω κάτω...
θα τα ξεμπερδέψω
ξανά
σου το υπόσχομαι.



άκουσα ένα τρίξιμο
κάτι σαν χαλασμένη καρδιά
νομίζω ήρθε από τη φαντασία μου
θα πάω να κοιτάξω.


λέω να κοιμηθώ
η νύχτα μου κάνει κακό..





..ή και όχι

metamorphosis two*

φοβόσουν
μην τυχόν σπάσει η σιωπή
και χαθεί το όνειρο...

...ώσπου άκουσες τη μελωδία της φωνής του
και μαγεύτηκες