δε μπόρεσες ούτε συ να συνεχίσεις να ανασαίνεις τελικά..
ξέρω, είναι κρίμα..
όμως, στο τέλος, αυτό δε γίνεται πάντα; κάποιος πεθαίνει.
[συχνά όχι μονάχα ένας]
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010
Σάββατο 19 Ιουνίου 2010
Κυριακή 13 Ιουνίου 2010
inside my head*
κυνήγησα το γέλιο σου
κι ήταν αλλόκοτο το ταξίδι
σα σύννεφο από ζάχαρη
σε γυάλινο κουτί κλεισμένο
μαζί με ήχους, ξεχασμένους
από μιαν άλλη εποχή
τότε που ήσουνα παιδί
και κυνηγούσες με ένα τόξο τη ζωή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)