Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

_ένα καινούριο μέρος για φαντάσματα


είχα πει
δε θα επιστρέψω
είχα πει
όμως ότι και αν λέω
πάντα άλλα κάνω
οπότε ήρθα
αλλά για λίγο
για να σου πω μόνο ότι
αν θες να με βρεις
ψάξε   κάπου αλλού
γιατί εδώ έχει γεμίσει φαντάσματα.






Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

dreams*

αυτή η πόλη
που τόσο αγαπώ
κι όμως με διώχνει
πάλι.
ό,τι βρήκα εδώ να αγαπήσω
δεν ανήκει πια εδώ
κι ό,τι ανήκει εδώ
δε με αφήνει να το αγαπήσω.
φεύγω λοιπόν
με μια πίκρα
αντίστοιχη της αφίξεως μου.
κι ελπίζω στα μεγαλεία
που δεν έζησα ποτέ ακόμη.


η τελευταία νύχτα μπορώ να πω
ήταν αντπροσωπευτικότατη.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

_κι εγώ όλο πέφτω πέφτω πέφτω


-ας είμαστε αντιφατικοί, όπως η ζωή.
την κοίταζα ελαφρώς σαστισμένη. τελευταία όλο κάτι τέτοια αλλόκοτα λέει
ενώ είμαι σίγουρη ότι αυτά που σκέφτεται είναι ακόμη πιο αλλόκοτα.
-ρε ξέρεις τι; τον τελευταίο καιρό βιώνω την πραγματικότητα με έναν τρόπο περίεργο
σαν να είμαι μονίμως σε κάποιο όνειρο. σαν ψευδαίσθηση.
βέβαια θα μου πεις 
λέξεις όπως πραγματικότητα ή όνειρο είναι από μόνες τους περίεργες 
οπότε δεν έχει νόημα.
εγώ δεν είχα σκοπό να της πω τίποτα. θα συνέχιζα να την κοιτάζω, εκείνη θα νόμιζε ότι έχω προβληματιστεί από τα λόγια της ώσπου κάποια στιγμή θα έφευγε από το δωμάτιο και θα έμοιαζε λες και δεν ήταν ποτέ εκεί.


το λόγια της δε μπορούν να με αγγίξουν.
νομίζω φταίει που τίποτα δε με αγγίζει πια.
δέρμα ανέγγιχτο, παγωμένο.


-θες να κοιμηθούμε μαζί απόψε;
θέλω, αλλά η φυσική μας απόσταση δε μας το επιτρέπει.
-έλα πες, θες;


τα λόγια μου δεν μπορούν να σε αγγίξουν
αλλά και να μπορούσαν, είμαι σίγουρη ότι δεν έχεις ανάγκη από λόγια.
γι' αυτό μιλάς τόσο σπάνια.




τελευταία βιώνω την πραγματικότητα με έναν τρόπο αντιφατικό.
σε κάθε βήμα όλα αλλάζουν μορφή και νόημα.
περίπου.

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

slow hands*


είσαι
χάδια ατελείωτα ταξίδια δαχτύλων
σε δέρμα απαλό καλυμμένο με ρούχα ζεστά
ή και χωρίς.
είσαι
το γάλα στον καφέ μου που ποτέ δεν έβαζα.
είσαι
επίμονα βλέμματα και μάτια γελαστά
ίσως τα πιο γελαστά που μπορώ να σκεφτώ.
είσαι
οι κατά λάθος συνειρμοί μου.
είσαι
τα κόκκινα φώτα στα σκοτεινά μαγαζιά που τυχαίνει να βρίσκομαι.
είσαι καμπύλες
και εγώ λατρεύω τις καμπύλες
αφού θυμίζουν θάλασσα
και εγώ λατρεύω να βουτάω στη θάλασσα
όπως άλλωστε και στο λαιμό σου
ή ανάμεσα στα χέρια σου.



Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

_αυτή η σιχαμένη λέξη από έψιλον


θέλω να σε δαγκώσω
τώρα
σημαίνει θέλω να σε δω να στάζεις αίμα
τώρα.
αλλά η απόσταση σου σε προστατεύει
πάλι
και εμένα με γαμάει
πάλι.


πάλη
σωμάτων δύο
σε κρεβάτι
που δεν έχουν τίποτα κοινό
πέρα από δυο δαγκωματιές
στο σβέρκο
και τα στραβά τους δόντια.

μετά από αυτό βέβαια
θα βρουν κι άλλες πληγές
να μετρήσουν κοινές.
αλλά αυτό που θα διαφέρει
πάντα
είναι ο χρόνος επούλωσης.



ο χρόνος θα δείξει τον νικητή.